Ҷавонон қувваи бузург ҳастанд ва ҳар миллат дар ҳар давру замон аз ҷавонони худ умеди ояндаи нек мекунад. Эмомалӣ Раҳмон
Имрӯз ҷавонони мо ҳамчун нерӯи бузурги бунёдгузор ва созандаи кишвар эътироф шудаанд. Зеро Тоҷикистон аз нигоҳи демографӣ дар ҳоли рушди пайваста қарор дорад ва беш аз нисфи аҳолӣ, яъне нерӯи асосии пешбарандаи онро ҷавонон ташкил медиҳанд. Табиист, ки бе иштироки фаъолонаи чунин қувваи бузург тараққиёти иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва сиёсӣ имконнопазир аст.Нақши ҷавонон дар ҷомеаи муосир аз сабаби вобастагии афзояндаи он ба навоварӣ меафзояд. Характери навоваронаи тараққиёти ҷамъиятии имруза иштироки ҷавононро дар фаъолияти соҳаҳои истеҳсолӣ ва иҷтимоӣ на дар нақши омӯзанда, балки дар нақши шарики комил, ҳатто роҳбар зарур мегардонад. Маҳз ақл ва зеҳни ҷавон бештар кашфиётҳои илмӣ менамояд, ташаббусҳои иҷтимоию иқтисодиро ба миён мегузорад, такмилҳои техникӣ ва идеяҳои «тару тоза» пешниҳод месозад. Маҳз ҷавонон ҳамчун манбаи эҷоди афзалиятҳои рақобатӣ баромад мекунанд.Нерӯ, эҷодкорӣ ва такмилдиҳӣ муҳаррики пешрафт ва рушд мебошанд. Аз ин рӯ, дастгирии ташаббусҳои ҷавонон, инчунин ҳамкорӣ байни наслҳо барои ноил шудан ба ҳадафҳои умумӣ ва рушди устувори ҷомеа муҳим аст. Ҷавонон на танҳо оянда, балки имрӯзи ҷомеа ҳастанд ва маҳз нерӯ, ғоя ва созандагии онҳо метавонад навоварӣ ва таъғиротҳои навро ба бор оварад. Ба шарофати рушди технологияҳои иттилоотӣ ва Интернет ҷавонон ба захираҳои иттилоотӣ ва таълимӣ дастрасӣ доранд. Ин ба ҷавонон имкон медиҳад, ки донишҳои навро аз бар намоянд, маҳорати худро инкишоф диҳанд ва дар соҳаҳои гуногун фаъолият намоянд.Ҷавонон нерӯе мебошанд, ки метавонад ҷаҳонро тағйир диҳад. Шавқу рағбат, ақида ва омодагии ӯ метавонад боиси дигаргуниҳои мусбат дар ҷомеа гардад. Ҷавонон метавонанд дар рушди иқтисод, илм, фарҳанг ва сиёсат, инчунин дар ҳалли мушкилоти иҷтимоӣ ва эҷоди арзишҳои нав саҳм гузоранд. Аммо барои он ки ҷавонон тавоноии пурраи худро дарк намуда, дар ҳаёти ҷамъиятӣ саҳм гузоранд, барои рушди онҳо шароити мусоид фароҳам овардан муҳим аст. Ин таҳсилоти дастрас, дастгирӣ ва ҳавасмандгардонии соҳибкорони ҷавон, иштироки ҷавонон дар қабули қарорҳо ва таҳияи сиёсат ва фароҳам овардани имкониятҳои гуногун барои худшиносӣ ва рушди истеъдодҳоро дар бар мегирад.Ҷавонон ба сиёсат ва иқтисод таъсири назаррас доранд. Аввалан, ҷавонон нерӯи пешбарандаи тағйироти сиёсӣ мебошанд. Ҷавонон аксар вақт иштирокчии фаъоли ҳаракатҳои сиёсӣ мегарданд. Онњо шабакањои иљтимої ва дигар васоили иртибототиро барои сафарбар ва ташкили эътирозњо фаъолона истифода мебаранд, ки боиси таѓйир ёфтани вазъи сиёсии кишвар мегардад. Дуюм, соҳибкорони ҷавон дар иқтисодиёт нақши муҳим доранд. Онҳо стартапҳои нав, ширкатҳои инноватсионӣ эҷод мекунанд ва технологияҳои навро таҳия месозанд. Илова бар ин, ҷавонон дар рақамисозии ҷомеа фаъолона ширкат меварзанд. Онҳо барномаҳоеро таҳия месозанд, ки ҳаёти моро осонтар ва боҳузуртар мекунанд. Барномасозон ва муҳандисони ҷавон технологияҳои наверо эҷод мекунанд, ки ба ҳалли мушкилоти глобалӣ, аз қабили офатҳои экологӣ ё мушкилоти тиббӣ мусоидат мекунанд. Ҷавонон дар пешрафти техникӣ нақши муҳим дошта, дар рушди ғояҳои нав ва татбиқи онҳо дар соҳаҳои гуногуни ҳаёти ҷомеа саҳм мегузоранд. Маҳз шавқу рағбати ҷавонон аст, ки пешрафти технологӣ ин қадар босуръат ва динамикӣ мегардад.Ҷавонон ҳамчун «ояндаи миллат» дар муносибатҳои ҷамъиятӣ, истеҳсоли неъматҳои моддӣ ва маънавӣ мавқеи муҳимро ишғол мекунанд. Мавқеи ҷавонон дар ҷомеа ва дараҷаи иштироки онҳо дар рушди муҳити иҷтимоӣ ҳам аз давлат ва ҳам аз мавқеи фаъоли ҳаётии онҳо вобаста аст. Аз як тараф, ҷавонон ояндаи худро тарҳрезӣ мекунанд ва месозанд, аз ин рӯ бояд таҷрибаи наслҳоро ба инобат гиранд ва ба иштибоҳ ва гумроҳӣ роҳ надиҳанд. Аз ҷониби дигар, ҷомеа ва давлат бояд дар андешаи он бошанд, ки чӣ гуна ҷавононро ҳамчун субъекти таърих, омили асосии дигаргунӣ ва ҳамчун арзиши иҷтимоӣ дубора кашф кунанд.Татбиқи самараноки сиёсати давлатии ҷавонон аз рӯзҳои аввали истиқлолият дар маркази таваҷуҳи ҳукумати Тоҷикистон қарор дошт. Ғамхории Пешвои миллат нисбати мо, ҷавонон рӯз то рӯз меафзояд. Дар ҳар як донишгоҳҳо, донишкадаҳо, омӯзишгоҳҳои таълимӣ ва коллеҷҳо шароитҳои беҳтарин барои таҳсил фароҳам оварда шудаанд. Ҷавонон имкон доранд, ки дар донишгоҳҳои олии кишвар ва ё берун аз он илм омӯзанд. Чунон чӣ Пешвои миллат зимни ифтитоҳи Маркази миллии тестӣ таъкид намуда буданд: “Мо барои тарбияи кадрҳои ояндасози мамлакатамон тамоми шароитҳои заруриро муҳайё карда, доир ба интихоби ҷавонони дар ҳақиқат донишманду ояндадор ҳамаи чораҳои дахлдорро андешида истодаем”.Дар чунин шароит давлат ва Ҳукумати Тоҷикистон ҷорӣ намудани стандартҳои муосири таълиму тарбия, омода намудани мутахассисони баландихтисос ва донишманд ва қонеъ гардонидани талаботи бозори дохилию хориҷии меҳнатро ҷавҳари асосии сиёсати худ эълон намуда, тамоми захираю имкониятҳоро барои амалӣ намудани нақшаҳои нек ва созанда дар ин самт сафарбар намуданд.Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Призиденти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сиёсати давлатро нисбати ҷавонон яке аз рукнҳои асосии сиёсати Ҳукумат ва Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон дониста, ҳамеша таъкид менамоянд, ки “Ҷавонон нерӯи фаъолу боғайрат, қувваи созандаи ҷомеаи моро ташкил медиҳанд. Онҳоро хуб тарбия кардан ва ба роҳи дурусти зиндагӣ ҳидоят кардан вазифаи муқаддаси ҳамаи аъзои ҷомеа аст. Зеро ҷавонон ободгарони Ватан, соҳибони ояндаи Тоҷикистони мустақилу демократӣ ва такягоҳи боэътимоди давлати соҳибистиқлол мебошанд”. Аз ин рӯ, вазифа ва масъулияти мо, ҷавонон дар роҳи расидан ба ҳадафҳои миллӣ давра ба давра меафзояд. Мо бояд кӯшиш намоем ва донем, ки ояндаи ин давлату миллати соҳибистиқлол аз худи мо вобаста аст.
Раҳматов Б.А., н.и.ф-м., и.в. мудири кафедраи электроникаи физикии факултети физикаи Донишгоҳи миллии Тоҷикистон
